Op een dag ging mijn buurman in de ochtend niet naar zijn werk. Het viel mij op omdat ik zelf ook niet naar mijn werk ging, zodat ik kon zien dat hij ook niet naar zijn werk ging. In plaats daarvan ging hij op een stoel op het dak zitten en hij staarde naar de lucht. Zelf ging ik die dag thuis een mooie tekening maken, van een raaf. Aan het einde van de middag zat de buurman nog steeds op het dak van zijn huis, en hij staarde naar de lucht.

De volgende ochtend ging ik wederom niet naar mijn werk. Mijn buurman had een tafel op het dak geplaatst. Daarop zette hij nog een tafel, een opklapbed, een commode, een twijfelaar en drie stoelen. Het geheel stak zeker 3,5 meter boven ons eigen dak uit. Zelf klom hij helemaal bovenop en hij staarde naar de lucht. “Buurman, waarom klimt u zo hoog om vervolgens naar de lucht te gaan zitten staren?” vroeg ik. “Ik zoek een wolk uit” zei hij, “Ik zou er graag een vangen.”

De volgende ochtend ging ik wederom niet naar mijn werk. Mijn buurman was op zijn dak bezig met houten balken en aluminium steigermateriaal. Hij bouwde een toren. Vanuit mijn raam kon ik het hele gebeuren blijven volgen. Om drie uur in de middag stak de toren al meer dan 7 meter boven ons eigen dak uit. Bovenop stond mijn buurman met in zijn hand een grote zak. “Meneer, waarom klimt u zo hoog op uw dak?” vroeg een gemeentelijke ordehandhaver. “Heeft u een vergunning voor deze constructie?”

“Ik zoek een wolk uit” riep hij naar beneden, “voor thuis."

De ochtend daarna besloot ik toch maar niet naar mijn werk  te gaan. Door het raam zag ik dat de gemeente een grote container had geplaatst waar de houten balken en steigermateriaal lukraak ingesmeten waren. Vlug liep ik de trap af, belde bij de deur, de deur ging open en ik betrad de woning van mijn buurman. In zijn kamer stootte ik pardoes tegen een witte tafel, die met een wit tafelkleed en drie witte stoelen op een wit tapijt midden in een witte kamer stonden. Tegen de witte muur was een witte kast, uitpuilend van witte boeken, totaal niet te zien. De buurman was ontzettend blij. Eigenlijk wilde ik mijn tekening van een raaf aan hem geven, maar dat deed ik toch maar niet.